فضیلت ماه رجب

یکی از پر فضیلت ترین ماه های قمری ماه رجب می باشد که به آن ماه خدا نیز گفته می شود. ماه رجب یکی از ماه های حرام می باشد که در آن جنگ و خونریزی حرام است و به دعا و مناجات در این ماه سفارش  شده است.
از حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) روایت شده است: کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ می‌ گردد و غضب الهى از او دور می‌ شود و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته خواهد شد.
روایت دیگری در فضیلت ماه رجب از پیامبر اکرم روایت شده است به این مضمون که در آسمان هفتم فرشته‌ ای با نام داعی وجود دارد که در هر شب این ماه تا صبح می‌گوید: خوشا بحال تسبیح‌ کنندگان خدا، خوشا بحال فرمان برداران خدا.
همچنین خدای متعال می‌ فرماید: همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، فرمان بردار کسی هستم که فرمان بردارم باشد و بخشنده خواهان بخشایش هستم. ماه ماه من بنده بنده من و رحمت رحمت من است. هر کسی در این ماه من را بخواند او را اجابت می‌ کنم و هر کس از من بخواهد به او می‌ دهم و هر کس از من هدایت بخواهد او را هدایت می‌ کنم. این ماه را رشته‌ ای بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کس آن را بگیرد به من می‌ رسد.
 

روز بیست و هفتم ماه رجب چه روزی است

۲۷ رجب مصادف است با روزی که حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) در سن چهل سالگی به پیامبری برگزیده شد. جبرئیل در این روز برای اولین بار در غار حرا بر پیامبر اسلام نازل شد و آیات اول سوره علق را تلاوت کرد.
در رابطه با فضیلت بیست و هفتم ماه رجب روایاتی از ائمه معصومین علیهم السلام آمده است که نمونه ای از آن روایتی از امام صادق علیه السلام با این مضمون است که روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزی است که محمد به نبوت گماشته شده است.
و امام حسن عسکری (علیه السلام) درباره این که مبعث چه روزی است فرمود:
تا این که به چهل سالگی رسید و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهای آسمان اجازه داد و آن‌ها باز شدند و به ملائکه اجازه داد و آن‌ها نازل شدند و در این حال محمد (صلى الله علیه و آله) به آن‌ها می‌ نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وی نازل شد و او به روح‌ الامین، جبرئیل نگاه می‌ کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: ای محمد بخوان؛ محمد فرمود: چه چیزی را بخوانم؟ گفت: ای محمد! اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ. خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ. اِقْرَا وَ رَبُّکَ الْاَکْرَمُ. اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَم. قرآن را به نام پروردگارت که هستی را آفرید بخوان. همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمی‌ دانست به او آموخت.
سپس آنچه را که می‌ بایست بر او نازل کرد و خودش به سوی پروردگارش بالا رفت. محمد (صلى الله علیه و آله) از کوه پایین آمد، در حالی که عظمت خداوند و جلالت ابهت الهی او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزی که اضطرابش را بیشتر می‌ کرد، این بود که می‌ ترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگی نسبت دهند، در حالی که او عاقل‌ ترین مردم و گرامی‌ ترین آنان بود و مبغوض‌ ترین چیز‌ها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملو از شجاعت کند و به او فراخی دل عنایت فرماید. برای همین از کنار هر سنگ و درختی که رد می‌ شد، می‌ شنید که می‌ گفتند: السّلام علیک یا رسول اللّه.
 

نماز روز بیست و هفتم ماه رجب

شیخ طوسی در کتاب مصباح فرموده: که از ریان بن الصّلت روایت شده حضرت جواد (علیه السلام) زمانی که در بغداد بود روز نیمه و روز بیست وهفتم رجب را روزه گرفت و همه خدمتکاران آن حضرت نیز روزه گرفتند و به ما فرمان داد دوازده رکعت نماز بخوانیم یعنی شش نماز دو رکعتی به این صورت که
در هر رکعت بعد از قرائت سوره حمد یک بار سوره توحید را خوانده و پس از پایان نماز، هر کدام از سوره های حمد و توحید و قُلْ أَعُوذُ بِرَ بِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَ بِّ النَّاسِ را چهار مرتبه بخوانیم، آنگاه چهار مرتبه بگوییم
لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ، وَاللّهُ أَکبَرُ، وَ سُبْحانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ.
معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از آن است که وصف شود و منزّه است خدا و خدا را سپاس و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.
سپس چهار مرتبه
اللّهُ اللّهُ رَبِّی لَاأُشْرِک بِهِ شَیئاً
خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی گیرم.
و بعد از آن چهار مرتبه»
لَا أُشْرِک بِرَبِّی أَحَداً.
هیچ کس را برای پروردگارم شریک نسازم.

در روایت دیگری از شیخ طوسی در رابطه با نماز این روز آمده است که جناب ابوالقاسم حسین بن روح (رحمة الله علیه) روایت کرده که در این روز دوازده رکعت نماز یعنی شش نماز دو رکعتی به جا می آوری که در هر رکعت بعد از قرائت سوره حمد هر سوره ای که آسان باشد را می خوانی و پس از گفتن تشهد و سلام بین هر دو رکعت می گویی
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً، وَ لَمْ یکنْ لَهُ شَرِیک فِی الْمُلْک، وَ لَمْ یکنْ لَهُ وَلِی مِنَ الذُّلِّ، وَ کبِّرْهُ تَکبِیراً. یا عُدَّتِی فِی مُدَّتِی، یا صاحِبِی فِی شِدَّتِی، یا وَلِیی فِی نِعْمَتِی، یا غِیاثِی فِی رَغْبَتِی، یا نَجاحِی فِی حاجَتِی، یا حافِظِی فِی غَیبَتِی، یا کافِی فِی وَحْدَتِی، یا أُنْسِی فِی وَحْشَتِی، أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی، فَلَک الْحَمْدُ، وَ أَنْتَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی، فَلَک الْحَمْدُ، وَ أَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِی، فَلَک الْحَمْدُ، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتِی، وَ آمِنْ رَوْعَتِی، وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی، وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمِی، وَ تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتِی فِی أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کانُوا یوعَدُونَ.
خدا را سپاس که فرزندی نگرفته و برایش در فرمانروایی شریکی و یاوری از روی خواری نبوده است و او را بزرگ شمار، ای توشه ام در همه عمر، ای هم نشینم در سختی ها، ای سرپرستم در نعمت، ای فریادرسم در آرزو، ای پیروزیم در حاجت، ای نگهدارم در غیبت، ای کفایت کننده ام در تنهایی، ای همدمم در هراس، تو پوشاننده کاستی منی، تو را سپاس، تو نادیده گیرنده لغزش منی، تو را سپاس، تو بلندی بخش من در وقت افتادگی هستی، تو را سپاس، بر محمد و خاندان محمد درود فرست و عیبم را بپوشان و هراسم را ایمنی بخش و لغزشم را نادیده گیر و از گناهم چشم بپوش و از زشتی هایم درگذر و در زمره بهشتیان قرارم ده همراه با آن وعده صادقانه ای که به آن ها داده ای.

هنگامی که از نماز و دعا فارغ شدی، هر یک از سوره های حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و قُلْ أَعُوذُ بِرَ بِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَ بِّ النَّاسِ و قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ و إنّا أَنْزَلْناهُ و آیت الکرسی را هفت مرتبه می خوانی و هفت بار می گویی
لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ، وَاللّهُ أَکبَرُ، وَ سُبْحانَ اللّهِ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ.
معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از آن است که وصف شود و پاک است خدا و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای [بلندمرتبه بزرگ].
و سپس هفت بار دیگر می گویی
اللّهُ اللّهُ رَبِّی لَاأُشْرِک بِهِ شَیئاً.
خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی آورم.
 

اعمال روز بیست و هفتم ماه رجب

در روایات و کتب دینی برای روز بیست و هفتم ماه رجب که روز مبعث پیامبر اکرم است علاوه بر نماز اعمالی ذکر شده است که به برخی از آنها می پردازیم
 
غسل کردن
در کتاب مفاتیح الجنان آمده است روز بیست و هفتم رجب از جمله اعیاد عظیمه است و روزی است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله در آن روز به رسالت مبعوث شد و جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و غسل کردن در این روز نیز مستحب است.
 
صدقه دادن و شادمانی
در کتاب اقبال الاعمال آمده است این روز، روز شریف و پربرکتى است و پرداخت صدقه و انجام کارهاى خیر و شادمان کردن مؤمنان در آن مستحب است.
 
روزه گرفتن
در کتاب مفاتیح الجنان آمده است روزه گرفتن در این روز یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد و پاداش روزه گرفتن در این روز برابر است با روزه هفتاد سال.
 
زیارت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و امام علی (علیه السلام)
در کتاب اقبال الاعمال آمده است شایسته است انسان در روز مبعث، سرورمان رسول خدا و مولى على بن ابى طالب علیهما السلام را با زیارتنامه های مخصوص خودشان زیارت کند.
 
صلوات فرستادن
در کتاب مفاتیح الجنان آمده است در روز بیست و هفتم رجب بسیار صلوات بفرستید.
 
دعای روز مبعث
در کتاب مفاتیح الجنان آمده است حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) در روز بیست و هفتم رجب این دعا را می خواندند
یَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ وَ ضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَ التَّجَاوُزَ
اى خدایى که ما را امر به عفو و گذشت از یکدیگر کردى
یَا مَنْ عَفَا وَ تَجَاوَزَ اعْفُ عَنِّی وَ تَجَاوَزْ یَا کَرِیمُ‏
و خود هم از خطاى بندگان عفو و گذشت فرمودى از من هم اى خداى کریم درگذر
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَکْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْیَتِ الْحِیلَهُ وَ الْمَذْهَبُ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلاَّ مِنْکَ وَحْدَکَ لاَ شَرِیکَ لَکَ‏
اى خدا من در آنچه می ‏طلبم به رنج و سختى افتادم و از راه و چاره جویى عاجزم و آرزوها نابود و امید من قطع گردید از غیر تو یکتاى بى‏ شریک
اللَّهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَهً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهً
اى خدا من یافتم که راه هر مقصودى بسوى تو باز است و سرچشمه هر امید و آرزو که به تو دارند پر آب است
وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ لِمَنْ دَعَاکَ مُفَتَّحَهً وَ الاِسْتِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مُبَاحَهً
و درهاى اجابت به روى هر که دعا کند به درگاهت باز است و یارى براى کسى که از تو یارى طلبد مباح و مهیاست
وَ أَعْلَمُ أَنَّکَ لِدَاعِیکَ بِمَوْضِعِ إِجَابَهٍ وَ لِلصَّارِخِ إِلَیْکَ بِمَرْصَدِ إِغَاثَهٍ
و من می‏ دانم که تو دعاى هر که بخواندت به مقام اجابت می‏ گذارى و هر که تو را فریاد کند کاملا مراقبى و به فریادش می ‏رسى
وَ أَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلَى جُودِکَ وَ الضَّمَانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ وَ مَنْدُوحَهً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ‏
و می‏ دانم که در تضرع به درگاه جود و کرمت و التزام به وعده‏ات عوض کاملى است از منع و بخل سفلهگان و بى ‏نیازى از ثروت توانگران خواهد بود
وَ أَنَّکَ لاَ تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلاَّ أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَکَ‏
و می‏ دانم که تو از خلق پنهان نیستى جز آنکه آرزوها و اعمال ناروا میان تو و خلق حجاب گردد
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرَادَهٍ یَخْتَارُکَ بِهَا وَ قَدْ نَاجَاکَ بِعَزْمِ الْإِرَادَهِ قَلْبِی‏
و می ‏دانم که بهترین توشه آنکه بسوى تو سفر کند همانا اراده ثابت است و خالص که تنها تو را بخواهد و دل من با اراده ثابت با تو راز و نیاز می ‏کند
وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاکَ بِهَا رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ صَارِخٌ إِلَیْکَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ أَوْ مَلْهُوفٌ مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ‏
پس من تو را می ‏خوانم به آن دعایى که هر امیدوارى کرد به امیدش رسانیدى و هر فریاد خواهى رابه فریادش رسیدى و هر درمانده اندوهناکى را دلشاد گردانیدى
أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ أَوْ مُعَافًى أَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ‏
و یا مجرم و خطا کار را آمرزیدى یا سلامت یافته را نعمت کامل کردى
أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِنَاکَ إِلَیْهِ وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَهِ عَلَیْکَ حَقٌّ وَ عِنْدَکَ مَنْزِلَهٌ
یا فقیر را از غناى خود بر او هدیه فرستادى و به اینچنین دعاى خالص که براى تو حق و نزد تو مقامی دارد
إِلاَّ صَلَّیْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَضَیْتَ حَوَائِجِی حَوَائِجَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
تو را می‏ خوانم که بر محمد (ص) و آلش درود فرستى و حاجتهاى دنیا و آخرت مرا روا سازى
وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ‏
و این است ماه رجب با عظمت و کرامت و نخستین ماه حرام که به ما از میان امتها اکرام کردى اى صاحب جود و کرم
فَنَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلاَ یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَى غَیْرِکَ‏
پس از تو درخواست می ‏کنیم به حرمت این ماه و به اسم اعظم اعظم اعظمت که بزرگتر و گرامیترین نام توست که آن را آفریدى و در ظل خود آرامش دادى و از تو بسوى غیر تو بیرون نگردید
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِینَ فِیهِ بِطَاعَتِکَ وَ الْآمِلِینَ فِیهِ بِشَفَاعَتِکَ‏
که بر محمد و اهل بیت پاکش درود فرستى و ما را از کسانى که در این ماه به طاعتت پرداخته و به شفاعتت چشم امید دارند قرار دهى
اللَّهُمَّ وَ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِیلِ وَ اجْعَلْ مَقِیلَنَا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ‏
اى خدا و ما را به راه راست هدایت فرما و آرامگاه ما را نزد خود در سایه پاینده خود بهترین منزل قرار ده
فَإِنَّکَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ السَّلاَمُ عَلَى عِبَادِهِ الْمُصْطَفَیْنَ وَ صَلَوَاتُهُ (صَلاَتُهُ) عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ‏
که تو ما را کافى و نیکو نگهبانى سلام بر بندگان برگزیده او و تحیت و رحمتهایش بر همه آنان باد
اللَّهُمَّ وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا الَّذِی فَضَّلْتَهُ وَ بِکَرَامَتِکَ جَلَّلْتَهُ‏
اى خدا و برکت ده به ما در این روز (مبعث) که آن را فضیلت و کرامت و جلالت بخشیدى
وَ بِالْمَنْزِلِ (الْعَظِیمِ) الْأَعْلَى أَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلَى مَنْ فِیهِ إِلَى عِبَادِکَ أَرْسَلْتَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الْکَرِیمِ أَحْلَلْتَهُ‏
و در بلندترین مقام با عظمتش قرار دادى درود فرست بر آن کسى که در این روزش بسوى بندگان به رسالت فرستادى و به محل قرب و کرامتش منزل دادى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاَهً دَائِمَهً تَکُونُ لَکَ شُکْراً وَ لَنَا ذُخْراً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا یُسْراً
اى خدا درود فرست بر او درودى که پیوسته تو راشکر و سپاس باشد و مرا ذخیره و کار ما را آسان گردان
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَهِ إِلَى مُنْتَهَى آجَالِنَا وَ قَدْ قَبِلْتَ الْیَسِیرَ مِنْ أَعْمَالِنَا وَ بَلَّغْتَنَا بِرَحْمَتِکَ أَفْضَلَ آمَالِنَا
و خاتمه کار ما را سعادت گردان تا انتهاى عمر و همانا تو اعمال اندک ما را پذیرفتى و به لطف و رحمتت ما را به بهترین آرزوهایمان رسانیدى
إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ‏
که البته تو بر هر چیز توانایى و درود و تحیت فرست بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آلش.

دعای دیگری که برای روز مبعث در کتاب زادالامین آمده است از این قرار است
یَوْمَ الْمَبْعَثِ وَ أَنْ یَدْعُوَ فِیهِ بِهَذَا الدُّعَاءِ
روز مبعث و از اعیاد بزرگ است و مستحب است در این روز این دعا را بخوانند
یَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ وَ ضَمِنَ عَلَى نَفْسِهِ الْعَفْوَ وَ التَّجَاوُزَ
یَا مَنْ عَفَا وَ تَجَاوَزَ اعْفُ عَنِّی وَ تَجَاوَزْ یَا کَرِیمُ
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَکْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْیَتِ الْحِیلَهُ وَ الْمَذْهَبُ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ
وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ‏ الْمَطَالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَهً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهً
وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ لِمَنْ دَعَاکَ مُفَتَّحَهً وَ الِاسْتِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مُبَاحَهً
وَ اعْلَمْ أَنَّکَ لِدَاعِیکَ بِمَوْضِعِ إِجَابَهٍ وَ لِلصَّارِخِ إِلَیْکَ بِمَرْصَدِ إِغَاثَهٍ
وَ أَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلَى جُودِکَ وَ الضَّمَانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ
وَ مَنْدُوحَهً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ وَ أَنَّکَ لَا تَحْجُبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَکَ
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرَادَهٍ وَ قَدْ نَاجَاکَ بِعَزْمِ الْإِرَادَهِ قَلْبِی
فَأَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاکَ بِهَا رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ صَارِخٌ إِلَیْکَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ
أَوْ مَلْهُوفٌ مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ عَنْ قَلْبِهِ أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ
أَوْ مُعَافَا أَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِنَاکَ إِلَیْهِ
وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَهِ عَلَیْکَ حَقٌّ عِنْدَکَ وَ مَنْزِلَهٌ إِلَّا صَلَّیْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ قَضَیْتَ حَوَائِجِی حَوَائِجَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
اللَّهُمَّ وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ
یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ فَنَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ
الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلَا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَى غَیْرِکَ
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ
وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِینَ فِیهِ بِطَاعَتِکَ وَ الْآمِلِینَ فِیهِ لِشَفَاعَتِکَ
اللَّهُمَّ وَ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِیلِ وَ اجْعَلْ مَقِیلَنَا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ
فَإِنَّکَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ‏وَ السَّلَامُ عَلَى عِبَادِهِ الْمُصْطَفَیْنَ وَ صَلَوَاتُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ
اللَّهُمَّ وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا الَّذِی فَضَّلْتَهُ وَ بِکَرَامَتِکَ جَلَّلْتَهُ وَ بِالْمَنْزِلِ الْکَرِیمِ أَحْلَلْتَهُ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاهً دَائِمَهً تَکُونُ لَکَ شُکْراً وَ لَنَا ذُخْراً
وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا یُسْراً وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَهِ إِلَى مُنْتَهَى آجَالِنَا
وَ قَدْ قَبِلْتَ الْیَسِیرَ مِنْ أَعْمَالِنَا وَ بَلِّغْنَا بِرَحْمَتِکَ أَفْضَلَ آمَالِنَا إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ کَثِیراً

منبع: سایت راسخون